Zwitserland, Tsjechië, Duitsland (8 - 22 augustus 2020)



Zurich (8-9 augustus)
Zaterdagmorgen 6.00 vertrekken we gedrieën (Tamar, Norah en ik) naar Zürich, waar Kristel 's-avonds in de buurt een 3000m steeple wedstrijd zal lopen. De eerste stop is standaard na 250 km in een Belgisch wegrestaurant, waar we voor het eerst kennis maken met de landelijke corona-regels in de vorm van het verplicht dragen van mondkapjes. Het is onwezenlijk rustig op een plek waar het normaal krioelt van de toeristen. Files ontbreken daardoor ook vrijwel volledig waardoor we ruim op tijd bij het appartement in Zürich arriveren om nog even een warme wandeling naar het centrum te maken. Het avondeten doen we op een terras bij een park naast het appartement waar 3 voorgerechten al voldoende voor blijken te zijn (kaasplankje, salade en mangosoep). Ook qua prijs overigens.
Rond 19.00 uur komen we aan bij de atletiekbaan in Regensdorf waar de sfeer vergelijkbaar is met de huidige baanwedstrijden in Nederland, inhoudende een beperkt aantal toeschouwers rond de baan en een vergelijkbaar aantal daarbuiten achter de hekken. Gelukkig mogen wij als zussen en ouders van Kristel wel naar binnen. De wedstrijd van Kristel gaat tot 2000 meter prima maar dan slaat de verzuring toe en moet ze haar loopvriendinnen Jasmijn en Andrea (Noorwegen) laten gaan. Met 10.23 loopt ze een seconde of 15 boven haar gewenste tijd.

Zuid-Bohemen (9-16 augustus)
Zondagmorgen ontmoeten we elkaar weer op het vliegveld van Zürich en stapt Kristel over van de Fiat in de Skoda. Via een puntje van Oostenrijk en Zuid-Duitsland rijden we midden op de dag Tsjechië binnen waar we na ruim een uur over de B-wegen van Zuid-Bohemen op de (Nederlandse) camping Chvalsiny terechtkomen. Eerste indruk is altijd belangrijk en de ruime terrasvormige opzet, het weidse uitzicht en de vele vrije grasplekken maken dat die goed is. 's Avonds worden we nog eens aangenaam verrast bij een pizzabezoek aan Cesky Krumlov, een oude vestingstad die niet zo maar op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat.


De eerste dagen zijn de voorspellingen nog zomers en liggen wateractiviteiten voor de hand. Zwemmen dus in een nabijgelegen meertje en raften over de Moldau, waarna op woensdag het onvermijdelijke bezoek aan Praag volgt. Een onbedoeld autobezoek aan het centrum roept nostalgische gevoelens bij me op, maar daar krijg je geen parkeerplek mee in Praag. Dat wordt uiteindelijk metrostation Zlicin, laatste westelijke halte van de gele lijn. Tsja, dan volgen uiteraard de bekende trekpleisters èn een blik op de Technische Universiteit, waar ik in 1988 zes weken stage liep. Het is warm in de stad vandaag (30 graden) maar zeker niet onaangenaam, ook al omdat de grote massa toeristen schittert door afwezigheid. Alleen in de metro is het dragen van een mondkapje hier verplicht.


Vanaf donderdag is de hitte verdwenen en moeten we de activiteiten een beetje rondom de regenbuien plannen. Op vrijdag maken we een leuk ritje van 40 km met mountain bikes door het heuvelachtige Bohemen-terrein inclusief regenpauze bij een manege-café, waar de sfeer erg authentiek aanvoelt. Niets vegetarisch te bestellen dus, al leek 'nakladany hermelin' (broodje opgewarmde brie met tomaten en spek) er een beetje op. De spek was voor de hond.
Laatste dag verkennen we Cesky Krumlov wat beter en belanden we uiteindelijk in een vegetarisch restaurant direct aan de Moldau, waar we, ondanks de bedenkingen van Tamar ('wie gaat er nou vegetarisch eten in Tsjechië?') alle vier bijzonder smakelijk eten.



Noord-Bohemen (16-20 augustus)
Op zaterdag kiezen we Tom's camping in Marsov u Upice uit als volgende bestemming, even ten zuidoosten van het Reuzengebergte. Het is een kleinschalige camping (max. 10 plekken) beheerd door een sypmpathieke Duits sprekende oudere man die attent drankjes komt brengen als we de tent zondagmiddag aan het opzetten zijn. 's Avonds rijden we via het doodse Upice naar Trutnov voor een Italiaanse maaltijd.


De eerste volle (zonnige) dag is het wintersport georiënteerde Splindleruv Mlyn het doel voor een bergwandelingetje. De loop van 9 km door bos en onverhard heuvellandschap wordt door de meiden met gemixte gevoelens ontvangen, maar ijscocktails en drank op een terras lang een stromende rivier in het centrum werken verfrissend op het gemoed, net als de barbecue en het kampvuur dat 's avonds op de camping het licht ziet.


De dinsdag begint met regen waarin Kristel en Norah een snelheidstraining afwerken op een 250-meterbaan naast een school in Upice. Zelf hou ik het bij een duurtrailloopje van 12 km in de middag. Ook een paar partijtjes tafeltennis (enkel- en dubbelspel) in de campingschuur staan op het programma.


Na een koude heldere nacht rijden we woensdag via natuurreservaat CHKO Broumovsko (grensgebied Polen) naar het kasteel van de Koningin, ofwel Hradec Kralové. Leuk oud stadje aan de Elbe waar we o.a. de White Tower bezoeken. In eetcafé Naplavka hangt pikante kunst en blijkt het eten opnieuw te bevallen bij iedereen (curry met rijst, (cheese) burgers en salade). 's Avonds nemen we afscheid van de Tsjechische sterrenhemel waaruit we dankzij de skyView-app vrijwel alle sterrenbeelden weten te detecteren.



Berlijn (21-22 augustus)
Via Polen is het zo'n 500 km rijden naar Berlijn waar we een airbnb hebben gereserveerd op een paar km ten noorden van het hoofdstation. Via een telefoonnummer en een code stappen we er einde middag zonder enige menselijke tussenkomst naar binnen en is er vervolgens nog genoeg tijd om in de avond Berlijn te verkennen. Alle vier zijn we er nog nooit geweest, dus worden we verrast door de hoogte van de televisietoren (368m) op het Alexanderplein en de aanwezigheid van een flink aantal zwervers (plus een warrige zwalkende dame die glazen kletterend in scherven op straat laat vallen).
De vrijdag is zoals voorspeld een tropische dag met temperaturen tot 36 graden Celsius wat ons niet belet om met behulp van metro en bus het grootste deel van de toeristische trekpleisters af te gaan. Achtereenvolgens zien we Checkpoint Charlie, het monument voor de Joden, de Brandenburg Tor, de Reichstag, Alexanderplatz, Gedächtniskirche, Kurfürstendamm en de met graffiti bewerkte (Oost-)Berlijnse muur langs de Spree bij de Oberbaumbrücke.
Het terrascafé op een parkeergarage trekt veel bezoekers maar blijkt niet geschikt voor vier hongerige gasten met gezonde mondkapjesweerzin. In Berlijn is er een overschot aan eetzaken, dus is er snel een alternatief gevonden in de vorm van een burgertentje (inclusief vegaburgers). Uiteindelijk staat de stappenteller van deze mooie dag op 25-duizend als we terugkeren bij het appartement.
Zondagmorgen kunnen we (Kristel en ik) het niet nalaten om in DE marathonstad van de wereld een duurloopje te doen met daarin vanzelfsprekend de passage door de Brandenburg Tor. In de miezerregen leggen we uiteindelijk 15 km te voet af waarna er ruim 700 km autokliometers volgen naar Maassluis.