Kamperen op Corsica (21 juli - 4 augustus 2019)

Zee, zon en bergen op Frans eiland

22-23 juli
In de ochtend om 6.00 uur vertrokken vanuit een via booking.com gehuurd appartement in Ivrea (N-Italië) waar we na een reis van ruim 1100 km (via Mont Blanctunnel) op zaterdagavond waren gearriveerd. Pizzaatje in het oude centrum was ongeëvenaard. Via de Povlakte, Genua en heel veel tunnels rijden we in 4 uur naar Livorno, waar de Moby-boot om 14:00 uur afmeert richting Bastia.

Net voor het invallen van de duisternis staat de tent ingericht en al op zijn plek, zijnde plaats 195 op camping Merendella aan Moriani Plage in San Nicolao. Aan de oostkust van Corsica op een klein uur rijden van de haven van Bastia. Het vakantiegevoel wordt versterkt door een aansluitende maaltijd op het campingterras pal naast de Tyrreense (of Middellandse) Zee. Tropische omstandigheden met geluiden van uitrollende golven in de branding en beelden van flonkerende sterren aan de avondlucht.



24 juli
Eerste verkenning van het Franse eiland gaat westwaarts over de D71 die fraaie vergezichten biedt op groene heuvels en blauwe zee en langs idyllische dorpjes voert waar ogenschijnlijk vooral toeristen zich tegoed doen aan consumpties op terrassen, fraai uittorenend boven de diepe valleien.
Na een tussenstop bij een vervallen klooster met loslopende koeien beginnen we bij Col de Prato aan een hete bergwandeling die vooral op voethoogte voor ongemakken zorgt in de vorm van weelderig groeiende varens en stugge stekelstruikjes die rode sporen trekken op scheen en kuit.



25-26 juli
Na een rustdag met kayakken op zee en (bio)barbecuen bij de tent rijden we vrijdag naar Bastia om daar wat souveniers en selfies te scoren. Het betreft hier de tweede (haven)stad van Corsica met ca. 40.000 inwoners dat ook in het hoogseizoen niet overvol is met toeristen. Zelf ken ik Bastia vooral van de UEFA-cup finales van 1978 toen PSV te sterk was voor de club van Johnny Rep.
's Avonds zien we op de livestream Kristel vierde worden bij de vrouwen op het NK steeple na einde middag op dezelfde Ipad getuige te zijn geweest van het stopzetten van de Alpenetappe in de Tour.



28 juli
Op deze eerste en laatste zondag op Corsica, die begint met nachtelijke regenval, staat het bijna traditionele avonturenpark op het programma. Op een uurtje rijden van de camping is in een bergachtige omgeving boven een snel stromende rivier een prachtig parcours opgebouwd waarbij spierkracht en evenwichtsvaardigheden aangesproken moeten worden om alle toestellen op soms tientallen meters hoogte goed te kunnen bedwingen. Inclusief de vele kabelbaantjes gedurende welke vlucht je soms alle tijd hebt om van het natuurschoon te genieten zijn we ongeveer 2 uur actief alvorens ons van de uitrusting te ontdoen en neer te zakken en na te praten op het belendende terras. Op de terugweg bij 1 van de uitzichtspunten schiet ik nog een paar plaatjes van de stoere meiden.



29 en 31 juli
Er zijn ook dagen dat er niet op uitgetrokken wordt. Je staat immers direct aan zee bij temperaturen van rond de 30 graden en dat nodigt uit tot strandactiviteiten. De stroopwafel komt weer tot leven, beachball wordt zowel op strand als in zee gespeeld, zand gemengd met zonnebrandcreme komt tussen de bladzijden van Grand-Hotel Europa, de goede zoon en Julia's ontsnapping en dobberend op je rug in het zeewater kom je even in een droomwereld terecht tot een ander je er, al dan niet bewust, bruut uithaalt.
Andere bezigheden op zulke dagen zijn hardlopen, badminton, jeu de boules en voetballen. En als vaste afsluiter een potje kaarten voor de tent onder de milde sterrenhemel waarbij de stilte op bijna vaste tijden onderbroken wordt door een mysterieus soort trompetvogel.



30 juli
Langste autorit op Corsica gaat naar Bonifacio in het uiterste zuiden. Niet meer dan 130 km maar daar moet je, zelfs langs de redelijk vlakke oostkust, al gauw zo'n twee en een half uur voor uittrekken. Onderweg trekken verleidelijke drukke zandstrandjes bij helder zeeewater in verschillende tinten azuurblauw aan het netvlies voorbij, afgewisseld door heuvellandschappen met dicht begroeide groenbruine struikgewassen. Muziek krijgt in zulke gevallen een extra emotionele lading zo merk ik met een paar nummers van Anouk, die op het juiste moment opduiken tussen de favorieten van de dochters op de Spotify-lijst.
Bonifacio blijkt veel toeristischer te zijn dan Bastia en het moet gezegd dat de uitzichten vanuit de middeleeuwse vestingmuren op de steile rotswanden imposant zijn. De uitdrukking 'onneembare vesting' zou hier vandaan kunnen komen gezien de vele vruchteloze veroveringspogingen die (machtige} vijanden hier volgens de meertalige beschrijvingen hadden gedaan.
Na het stadsbezoekje maken we terug een tussenstop bij een minigolfbaan en eten we niet in het enorm saaie Aleria maar in het centrum van San Nicolao een pizza tussen de andere toeristen.



1 augustus
Vandaag staat de westkust op het reisprogramma en dan met name die van de opgestoken vinger in het uiterste noorden van Corsica. Die blijkt ruiger te zijn dan die aan de oostzijde en maakt het autoritje over de smalle kronkelige wegen boven de steile uit zee opstijgende rotsen onvergetelijk. Bij een tussenstop wordt de stilte slechts verstoord door een motorbootje ver weg op zee.
Via de ooskust dalen we af naar Bastia waar we vroeg in de avond arriveren voor een drankje op het Place Saint-Nicolas en een driegangenmenu aan de oever van Vieux Port de Bastia dat er in de schemering toch net even romantischer bij ligt dan in het volle hete daglicht.



2 - 4 augustus
Laatste campingdag is er weer 1 van zon, zee, spel en sport, met als extraatje een bezoek aan een parkje met fitness-toestellen. Ook een geschikt moment om wat foto's te maken van de hier veel voorkomende kleurige oleanderstruiken langs de weg.
Inpakken op zaterdagmorgen verloopt soepel en na aanvullen van de voorraad koelvloeistof (loopt steeds sneller leeg) rijden we voor elven de camping af om net voor de bootopgang in een demonstratie van Corsicaanse nationalisten terecht te komen.
Na een opmerkelijke dubbele schijnbaar gerichte controle (achterbak openen en id-bewijs tonen) rijdt de vader met zijn 2 dochters de boot in.
Om 7 uur staat de Skoda weer op het vasteland en gaat het noordwaarts van Livorno richting de Alpen. Avondeten gebeurt snel bij een wegrestaurant al loopt het enige vertraging op door een vergeten mobiel en rond 11 uur zitten we afgepeigerd in een motel in Origgio.
Resteert op zondag nog ruim 1000 km naar huis. Korter, sneller en een stuk goedkoper (vignet veel gunstigere dan tol en tunnel in Frankrijk) dan de heenweg.
Corsica is prima bevallen.