Wedstrijden 2007

30 december Opschoorcross 9 km Maassluis
1 december Sinterklaasloop 15 km Rottemeren (53.15)
8 juni Hardlopende dochters
12 mei Lenteloop 15 km Papendrecht (51.28)
1 april Kristel wint DDD
17 maart halve marathon City-Pier-City (1.12.53)
3 maart halve marathon Midden-Delfland (1.15.17)
25 februari Indoormeeting Gent
3 februari Wollebrandcross 9+ km Honselersdijk



Vierde Opschoorcross Maassluis
30 december

Cross drie van 16 december	Met een heel mooi plaatje!

Onder de klanken van 'the legal alien' van Sting (top-2000 dus, die ook prima via Internet te volgen is) wil ik beginnen aan een kort relaas over de cross van vanochtend. 'Mijn vlakke land'?, wat een tranendal...
(Brel). De opkomst was dankzij de afvaardiging van Mahorokan nog alleszins acceptabel te noemen, want ik tel zo'n 140 finishers over de diverse afstanden.
Was de derde cross zelfs met gewone schoenen goed te belopen geweest, vandaag waren spikes op het modderige parcours absoluut noodzakelijk om op de been te blijven, zeker bij de kerstbomenslalom en het keerpunt.
Zoals Groen al schreef vormde zich na het startschot een kopgroepje van vier man waar ik net voor de eerste kerstbomendoorgang van los wist te komen. Deze keer geen vuurwerk of walsmuziek bij de slalom maar wel de fietsende fotograaf, die dit jaar volgens mij ook een pr hardloopfoto's heeft gehaald . 'Roll over lay down'.
De eerste ronde legde ik net binnen de 11 minuten af en was de voorsprong op de 3 achtervolgers niet meer dan een vijftal seconden. Op de dijk meende ik met de wind in de rug iets meer afstand te nemen waarvan ik bevestiging kreeg van enkele omstanders. Nuttig, want omkijken tijdens de race vind ik een teken van zwakte.
Tweede rondje niettemin een halve minuut trager; de ondergrond en de vlagerige noordwestenwind maakte deze cross tot een zware. Het wordt er met Celine Dion niet vrolijker op trouwens.
In de laatste ronde bleef het verval beperkt tot 10 seconden en kwam de overwinning niet meer in gevaar. Overigens verloor ik de eindsprint wel van Mahorokanner Jan van Buren, die met alle geweld niet gedubbeld wilde worden.
Na afloop bleken enkele lopers gehavend te zijn aan het bovenbeen. Waarschijnlijk waren de bloedsporen een gevolg van een doornstruik op het keerpunt, daarmee een blauwdruk vormend van de ideale route die gevolgd kon worden.
Het klassement over 6 km bij de vrouwen kende een verrassende winnaar in de persoon van Marieke Boekestijn. Zij won vandaag en had het geluk dat Petra Sloots voor Carola Nell eindigde. Marieke scoorde met de plaatsen 2-2-1 vijf punten evanals Carola (1-1-3) zodat de laatste cross de doorslag gaf. Proficiat Marieke! Michel won het vetranenklassement voor William vd Zalm en Gerard de Lange.
Bij de jeugd waren Loek en Julia al zeker van hun eerste plaats.
Kristel was verguld met haar zilveren eindklassering al maakt ze zich nog wel een beetje zorgen over dat hondje dat buiten in de regen moest staan :-).
Detail Ruud; ik denk dat het een erg geslaagde serie Opschoor-crossen was. Op naar je volgende karwei over drie weken
Met Romeo en Juliet zeg ik tot volgend jaar.



Sinterklaasloop Bleiswijk
1 december

Naar boven

Op de vernieuwde fotosite is reeds een beeldverslag te vinden van de Sint Nicolaasloop van vandaag in Bleiswijk (15 km), die grotendeels langs de Rotte voert. Met dank aan Carry uiteraard .
Van AVW-zijde verschenen Peet Jansen, Peter Noordam, Siem Pleijsier en RonB aan de start die plaatsvond onder prettige zonnestralen en ogenschijnlijk weinig wind en die opgeluisterd werd door een startschot van een naar eigen zeggen 622-jarige, die de laatste weken op allerlei plaatsen blijkt op te duiken.
De eerste kilometer vertoefden we nog in het bos en zag ik aan de lange schaduwen dat slechts een loper mee kon gaan in mijn tempo, te weten Ronnie Duinkerken van de organiserende vereniging de Kieviten. Met 3.20 opende ik naar wens waarna de enige concurrent ook een klein stapje terugging. Net voor ik langs de Rotte kwam te lopen zag ik een kleine man met camera in hinkende pas richting water gaan voor waarschijnlijk een geschikte fotoplek. Dat kon maar 1 iemand zijn...


Tot aan de A12 (bijna 4 km) gingen de kilometers met de wind meestal in de rug in 3.25 en vlak voor die snelweg ging het parcours over de brug en vervolgens aan de overzijde van de Rotte in de andere richting verder.
Vanaf dat moment stond de wind dus tegen en bleek het toch wel erg stevig te waaien.
Prachtig uitzicht op molens, water en polder weliswaar, maar ik had toch graag wat meer bomen en anderssoortige beschutting gezien.
De zwaarste kilometer was de negende die met 3.52 verreweg de traagste was. Aan het einde daarvan stond ie weer, de man met de camera, die zijn uiterste best doet om op die van de hamer te lijken.
Na 11,5 km werd de Rotte weer overgestoken en kreeg ik op de terugweg een mooi beeld van mijn achtervolgers aan de overkant. Ronnie liep op bijna een minuut en daarachter bleef het lang stil.
De laatste 4 km gingen allemaal in 3.33 wat een eindtijd opleverde van 53.15, 1 3/4 minuut trager dan in Nijmegen.
Een bos bloemen en speculaas was de oogst bij de finish.
Fraaie loop hier bij de Kieviten trouwens. Voor 3 euro inschrijfgeld krijgen de deelnemers perfecte kilometeraanduiding, twee verzorgingsposten, speculaas en een schitterend parcours. Een om te onthouden.
Peet Jansen liep 1.07, Peter Noordam 1.09 en Siem 1.23.


Zo vader zo dochters
8 juni

Naar boven

Als je een vader hebt die zo’n vijf keer per week hardloopt, waaronder bijna elke week wel een wedstrijd, waarvan hij regelmatig terugkomt met een bos bloemen, is het welhaast onvermijdelijk dat je als zoon of dochter ook interesse aan de dag gaat leggen voor het snel voortbewegen per voet.
De oudste dochter, Kristel, werd begin vorig jaar lid van AV Fortuna en bekwaamt zich nu als B-pupil ook in de technische atletiekonderdelen kogelstoten en ver- en hoogspringen. De tweede dochter, Tamar, is al dusdanig prestatiegericht dat ze na mijn trainingsrondje standaard vraagt of ik eerste ben geworden. Bij sportwedstrijden op televisie vertoont ze sterk nationalistisch gedrag leidend tot teleurstelling als er alweer geen Nederlander aan de leiding gaat.
Een logisch voortvloeisel uit bovenstaande is hun deelname aan de jeugdlopen in de directe omgeving zoals bijvoorbeeld de Groene Oaseloop in Maasland (30 april) en de Lenteloop in Den Hoorn (26 mei).
Zelf liep ik in de jaren zeventig al mee met de Oranjeloop in Maasland welke toen ook al bestond uit 3 afstanden, te weten een 2 km voor de jeugd tot en met 15 jaar, een zes kilometer over het 1 tegel brede landelijke Doelpad en het nog smallere zandpad langs de Trekvliet en een negen kilometer over Gaagweg en Kwakelweg alvorens samen te vloeien met de zes kilometer.
De start was destijds op de Doelstraat voor het Kerkplein en resulteerde bij de jeugdloop traditioneel in tragische valpartijen van te enthousiast begonnen of omvergelopen kinderen. Sinds de start is verlegd naar de Heerenstraat voor het gemeentehuis lijken de risco’s wat minder groot te zijn al kan dat ook te maken hebben met de opdeling in een start voor oude (10-15 jaar) en jonge kinderen.


De editie van 2007 was het debuut voor Tamar, die zich vorig jaar nog af liet schrikken door de drukte bij de start en ook nu wat ongemakkelijk met haar handen voor de oren op het startsignaaal stond te wachten. Zus Kristel bevond zich op de voorste startrij en was vastbesloten om voor de eerste keer een prijs te winnen bij de loop langs het huis van opa en oma.
Helaas kon ik dat niet live aanschouwen omdat Tamar mijn gezelschap verlangde hoewel ze pertinent weigerde om onderweg een handje van me aan te nemen. Ze leek er zich gezien haar standvastige serieuze blik terdege van bewust dat ze aan een wedstrijd deelnam en genoot van de (persoonlijke) aanmoedigingen. Pas halverwege gunde ze zich een rustpauze meteen gevolgd door een ferme tussensprint. De laatste honderden meters ging het gesteun het gehijg overheersen en duurde het bijna tot de finish waar aleer ze de toeschouwers een bevrijdende glimlach schonk.
Als beloning kreeg ze een zeer gewaardeerde medaille omgehangen. Zus Kristel was even daarvoor geslaagd in haar opzet door als tweede meisje aan de meet te komen.

De bekritiseerde beker	1,2,3 van links naar rechts	AV Fortuna-feestje: Jaap (C), Loek (A2) en Sylke (A1) achter B-pupil	Baas boven baas

Met een eindtijd van 7.13 (1,7 km!) was ze een halve minuut sneller dan vorig jaar en mocht ze dus na afloop de tot podium omgebouwde aanhangwagen beklimmen en de beker in ontvangst nemen. Haar vader kreeg als tweede overall en eerste oude man van de 10 km zelfs twee van die kleinoden in handen gedrukt. Overigens was Kristel maar matig te spreken over de kwaliteit van het blik: de poot stond scheef op de staander en er zat een flinke kras aan de bovenkant. Op het podium had ze met haar medeprijswinnaressen geconstateerd dat andere bekers er nog slechter aan toe waren.
Weet niet of 1 van hen nog een officiële klacht bij de organisatie heeft ingediend...

Rondom Pinksteren wordt in Den Hoorn traditioneel het lentefeest georganiseerd en vast onderdeel daarvan is de lenteloop op zaterdag. Om 12 uur begon deze met een jeugdloop over 1 km voor de allerjongsten, waarbinnen nog onderscheid werd gemaakt tussen 3/4-jarigen en 5/6-jarigen.
De start verliep chaotisch; een wegversmalling na een meter of tien in combinatie met voluit sprintende kleuters en zwalkende ouders die slechts oog hadden voor hun eigen kroost resulteerde in onvermijdelijk pleisterwerk voor de EHBO. Tamar manoeuvreerde er echter tamelijk behendig doorheen in tegenstelling tot haar vader die zich liet opsluiten in de mêlee van mensen.
Ditmaal wist ze de hele kilometer rennend te volbrengen al leek ze haar vermoeidheid op het einde het liefst in een huilbui vertaald te hebben. Ze bereikte de finish na 5 minuten en 52 seconden maar op dat moment was niet duidelijk of dat snel genoeg was voor een top-3 klassering in haar categorie.
Twintig minuten later begon Kristel aan haar race over twee rondjes van 1 kilometer welke ook was opgedeeld in twee categorieën (7-9 en 10-12 jaar). Dankzij de gekleurde stickers op de startnummers kon de oplettende toeschouwer echter een goed beeld krijgen van de posities van de lopers in de jongste categorie. Na 1 ronde kwam Kristel in 4.20 als tweede meisje door, dicht in de buurt van nummers 1 en 3. Bekend als we inmiddels zijn met het duurvermogen van de Maassluise Fortunees waren we nauwelijks verrast dat ze na het tweede rondje als eerste arriveerde en met 8.45 ruim afstand had genomen van haar concurrentes.
De prijsuitreiking begon een uurtje later met de jongste jongenscategorie. Helaas bleek de winnaar niet meer aanwezig te zijn al was er een meisje in het publiek dat zijn anonimiteit ophief door te melden dat het haar buurjongen was. Op de logische vraag van de speaker waar hij dan woonde antwoordde het buurmeisje gevat: ‘dat weet ik niet’. Uiteindelijk kwam hij toch opdraven.


‘En derde bij de meisjes tot en met vier jaar is geworden: Tamar van den Berg!’. Alsof ze erop gerekend had rende ze in 1 keer naar het podium toe om daarop met blij gemoed een beker met twee heuse oren en een bos paarse chrysanten in ontvangst te nemen. Ook bij de meisjes kwam nummer 1 niet opdagen en nu de uitslagen officieel zijn bekend gemaakt blijkt er van een nep-winnaar sprake te zijn geweest. Op papier schuiven de nummers twee en drie dus een plaatsje door maar daar koopt een serieuze sporter natuurlijk niks voor!
Voor Kristel begint de gang naar het podium bijna gewoonte te worden maar ze was gelukkig nog oprecht blij met haar eerste plaats en extra trots omdat ze als achtjarige toch maar alle negenjarigen was voorgebleven. Ook voor haar publieke aandacht en als tastbaarheden een (grotere) beker met oren en een bos gele chrysanten.
Pappa behaalde later op de dag wederom als snelste veteraan een tweede plaats overall maar kwam tot teleurstelling van zijn dochters zonder beker thuis. Prijzengeld is aan de jeugd niet besteed.
Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Zoals gisteravond bijvoorbeeld bij de sport- en speldagloop (2 km) in Maasland:

Gezonde spanning?	Hangend in de bocht	Hoi, hier ben ik!

Juf Ellen was ook getuige van de overwinning	Op eigen kracht de finish gehaald	Nummers 3,2 en 1

Herfstachtige Lenteloop
12 mei

Naar boven

De afgelopen week verliepen de trainingen voor het eerst na de marathon vrijwel zonder pijnscheuten in lies en/of aanhechtingen tussen hamstring en bil. Ook de hartslag bij intervalinspanning zakt weer richting de vertrouwde 160 slagen per minuut, wat ongetwijfeld een indicatie is dat de tropische 42 km eindelijk door het lichaam verwerkt zijn.
De 25e Lenteloop van Papendrecht op zaterdag 12 mei was een ideale gelegenheid om bovenstaande vermoeden te verifiëren.
Zoals de aanhef al aangeeft stond er een enorme puist wind, maar die bleek toch een beduidend minder geduchte tegenstander dan de zomerse temperatuur van april.
Voor aanvang van de wedstrijd werd me duidelijk dat de vaste 40+ concurrenten (Wim Padmos, Rob vd Want, Ralf Preibisch, Evert de Graaf en Gerard Droog) allen aanwezig waren en dat het dus een flinke opgave zou worden om op het podium te belanden.
De eerste kilometers waren iets veranderd tov eerdere jaren met als voordeel dat we verderop in het parcours korter langs het (windgevoelige) water zouden lopen.
Er ontstond al gauw een kopgroep van 8 man waarachter Sander Bron en ik aansluiting probeerden te vinden. Sander slaagde niet, maar ik mocht even het genoegen smaken wel in de kopgroep te bivakkeren. Na het 3-kilometerpunt (9.35) viel de groep echter uit elkaar en zag ik bungelend aan de staart dat Wim Padmos vandaag geen winnaar ging worden.
Voor me herkende ik verder alleen Fouad Fertoute en de tweede Rijnmonder in de marathon Ralf Preibisch. Die wist ik na een kilometer of 4 bij te halen, waarna we samen de zware stukken tegen de wind in liepen. Het moet gezegd: Ralf deed het meeste kopwerk.

Halverwege met Ralf Preibisch	Een sleurende RonK	Joost met GPS naar pr	Siem met Anneke Solognier

Op een van de rottigste plekken van deze 15 km, namelijk boven op een venijnig heuveltje langs het open water met de wind vol in het gezicht van de lopers stond onze aimabele fotograaf opgesteld. Ik kreeg daar ineens sympathie voor het konijn dat deze week letterlijk in zijn spaken zat met een buiteling en gekneusde ribben van de fietser als resultaat :-). Sterkte Carry!
Na een eerste 5 km van 16.35 was het verval door de tegenwind in de tweede vijf groot: 17.55.
Daarna kwam de wind wat in de rug te staan en kostte het me veel moeite om bij Ralf te blijven. De 11e km ging in 3.20, waarna er een draaiing en een lichte heuvel opdoemde. Vond het een mooi moment om kop over te nemen en tot mijn verbazing werd het geluid van de voetstappen achter me vervolgens steeds zwakker.
Tussen 12 en 14 km kwam de in Nederland werkende taaie Duitser langzaam terug en opnieuw dacht ik voorbijgestoken te gaan worden.
Maar op mijn lichte versnelling (laatste kilometer in 3.17) bleek hij geen antwoord meer te hebben, zodat ik erg tevreden als 8e overall en 2e H40 op de baan van AV Passaat arriveerde. Eindtijd 51.28 bruto (laatste 5 km in 17.00). Nog net voor de twee opstomende elkaar beconcurrerende Keniaanse lichtgewichten.

Laatste honderden meters	Goed voor de sponsor, maar wie krijgt de hand nou?	Het podium Heren 40+

De eerste 4 finishers bleken van buitenlandse komaf te zijn waardoor Wim Padmos toch weer de snelste landgenoot werd met 48.58.
RonK (3e H50) zat dicht bij een eerste plek in zijn categorie en Joost komt met zijn pr van 58.52 (netto) op de AVW-ranglijst aller tijden.
En dat kunnen dit jaar nog maar heel weinig AVW'ers hem nazeggen!


Jeugdloop 6-8 jaar Dwars Door Dordt
1 april

Naar boven

Na vorig jaar onder barre omstandigheden een tweede plaats te hebben bemachtigd bij de DwarsDoorDordt-jeugdloop (t/m 8 jaar) van 1 km was Kristel vastbesloten om dit jaar (zondag 1 april) als achtjarige nog een plaatsje op te schuiven.
Dat haar zelfvertrouwen na de 3.59 in Gent flink gegroeid is bleek ook wel bij de start toen de reporter haar vroeg of ze dacht te gaan winnen en ze zonder blikken of blozen bevestigend antwoordde.

Op de eerste startrij	Veld nog dicht op elkaar	Richting baan

Aan de start stonden zo’n 40 kinderen, waarvan iets minder dan de helft meisjes.
Rond 11.30 uur werd de horde losgelaten en bemerkte Kristel tot haar schrik dat er 1 concurrente sneller weg was dan zij. Al gauw liep ze echter als eerste meisje achter een handvol jongens aan.
De laatste 200 meter op de baan stoomde ze door naar een vierde plaats overall met als eindtijd 4.11. Meisje twee volgde op ruim 20 seconden, dus was haar grootspraak bij de start niet uit de lucht gegrepen...
De eerste plaats leverde een rugzak met veel snoep, een cadeaubon van 15 euro en een plaatsje op het hoogste schavot op.

Waarom geen trampoline ervoor?	Op gelijke hoogte	Het Wilhelmus

Na de prijsuitreiking ging het in gezwinde spoed naar AV Waterweg, waar papa bezig was met een 30-km trainingsloop voor de Rotterdammarathon.
Die kreeg direct na zijn finish van de B-pupil te horen dat ze de derde plaats had gehaald wat hem zichtbaar teleurstelde. 'Was de concurrentie zo sterk dit jaar?', probeerde hij het positief te benaderen, waarna ze triomfantelijk liet volgen: ‘1 april, ik was eerste!’. Carry legde haar enthousiasme vast op de digitale plaat.




Wereldrecord bij CPC
17 maart

Naar boven

De CPC trof het dit jaar met een matige zuidwestenwind, veel zon en als absolute klapper een ongelooflijk wr van 58.35.
Maar ook de NK's kenden mooie ontknopingen gezien de tijden van de nummers 1 en 2 bij zowel de mannen en de vrouwen. Koen Raymaekers net voor Luc Krotwaar en Merel de Knegt net voor good-old Nadja Wijenberg. Winnares van vorig jaar Selma Borst (nu derde) trok vanaf de start blijkbaar wat te hard van leer want die visten we na een goede kilometer op. 'We' waren o.a. Rob vd Want, de Afrikaanse vrouwen F6 en F7 en RonB.
De eerste kilometers kreeg ik een sterk deja-vu gevoel van het juichende en klappende publiek. Precies zo'n sfeer hangt er nl. tijdens de Rotterdam-marathon al kreeg ik bij de gedachte aan die afstand nu beklemmende gevoelens (oeff..)
Het stuk over de Laan van Meerdervoort stond de wind tegen en was het jammer dat het tempo in het groepje iets inzakte, zodat ik tegen m'n zin in van de groep wegliep. Pas na het keerpunt bij 6+ km (5 km net onder de 17 minuten) vormde zich een nieuwe groep en ging het gestaag door met ca. 3.25 min/km.
Bij de 10-km doorkomst in 34 rond voelde ik me nog vrij fris en begon ik stilletjes te hopen op een hoge 1.11, er van uitgaande dat de wind het tweede deel voornamelijk in de rug zou staan.
Dat was zeker zo over de Scheveningse boulevard (15 km in 51.20) maar daarna werd het parcours bochtig en bij kilometers 17 en 18 heuvelachtig zodat die 1.11-wens snel vervloog.

Nog 2400 meter?	De top van Nederland	Afrikaanse hinde...	...achter Waterweg-veteraan

Op het laatste lange rechte stuk kreeg ik de karakteristieke peptalk van local hero Leen van Vlaardingen voor de kiezen, die met zijn 'Nog 2400 meter!' echter wel misleidende informatie toeschreeuwde, daar het minder dan 2 km was. Meestal krijg je vanaf de kant, ter gerustelling, een te korte nog te lopen afstand door; misschien wilde Leen ons op deze wijze mentaal weerbaar maken voor het echte werk over de dubbele afstand?
Dankzij een gerichte eindsprint op de Lange Voorhout liep ik tenslotte hoog in de 1.12 onder de finishboog door, gevolgd door vrouw F7 (tweede achter Hilda Kibet), die de hele race vlak achter me bleek te hebben gebivakkeerd en net in de 1.13 terechtkwam.
De 1.12.53 betekende een 63e plaats overall en een 6e in het M40-44 klassement dat ouderwets sterk bezet bleek. Ver van het NK-veteranen-podium dus waarop wel Wim Padmos (2e met 1.09.54) stond.
Samenvattend kijk ik tevreden terug op deze wedstrijd, die heeft aangetoond dat ik voor 15 april op de goede weg ben. Bovendien is het een extra dimensie om mee te lopen in een wedstrijd waar de winnaar een WR loopt.
Ik zat er net geen kwartier achter (oeps..).



4e halve van Midden-Delfland
3 maart

Naar boven

Evenals HarryZ en TonK had ik afgelopen zaterdag hinder van onwillige luchtwegen, wat zich begin vorige week reeds aandiende.
Gelukkig lijkt dit virus veel onschuldiger dan dat van januari en twijfelde ik ook geen moment over wel of niet deelnemen aan de 4e Midden-Delfland halve marathon.
Dat het een zware editie zou worden merkte ik op de fiets van Maassluis naar Schipluiden toen een straffe noordwester me op de Kwakelweg bijna stilzette.

Markeringspunt Schipluiden	Nog samen	Het PeetJansenBruggetje (9 km)

Door deze windrichting verliepen de eerste kilometers na de ijzeren brug vrij gemakkelijk en kwam ik na precies 10 minuten en 3 km in gezelschap van Tom Pierik bij de PeetJansenbrug aan.
Tom was ook verkouden (wie niet zou je bijna zeggen; op m'n werk en in de trein is het gesnotter een ware plaag) maar daar viel tijdens deze loop verder weinig van te merken. Op de Kwakelweg nam hij licht afstand en volgde ik zo kort mogelijk hopende op een latere inzinking van zijn kant. Na 10 km in 35.05(16.45 en 18.20) was het gat een kleine 100 meter en voelde ik eigenlijk al dat er dit jaar geen overwinning in zou zitten.
In Maasland stond de wind voornamelijk in de rug en tot mijn verrassing bleek de wind langs de Trekvliet ineens schuin achter te staan ipv schuin voor tijdens mijn fietsritje. Ik miste hier het 15-km bordje, maar de doorkomst moet iets van 53.00 geweest zijn. Dat bordje stond blijkbaar op ongeveer 15,1 km want mijn tijd van 14 tot 16 km kwam overeen met eerdere kilometers, itt de onmogelijk snelle 16e kilometer waar PeterK het over had. De totaalafstand was volgens de GPS-meters 20.9 km, maar ik heb dat dus niet gemerkt aan een opvallend korte kilometer.
De organisatie van de MD-loop wordt elk jaar professioneler; stonden er voorheen alleen markeringen bij de 5-kilometerpunten of was de laatste 2 kilometer opvallend te kort nu leek alles op orde. Zit je dus weer met die ellendige GPS-meters :-( .
Tom Pierik liep steeds verder van me weg en achter me zag ik dat een groepje met Jelle Zwinkels en Jan vd Meer dichterbij kwam. Het stuk op de Kwakelweg was heftig, maar de laatste 3 km kon ik weer een redelijk tempo oppakken (3.35-3.40 min/km), genoeg om de tweede plek vast te houden al zat Jelle uiteindelijk nog maar 100 meter achter me.
Eindresultaat was een tegenvallende 1.15.17, maar wel met een relatief fit gevoel.
De CPC (17 maart) moet zeker harder kunnen!
Als prijs wachtte na afloop weer het traditionele MD-voedselpakket, met kaas, wijn, honing en jam in een mandje met stro. Thuis houden ze er inmiddels rekening mee: heb je weer een mandje gewonnen pappa?
Volgend jaar opnieuw hopelijk.


Indoormeeting Gent
25 februari

Naar boven

Gisteren voor het eerst een bezoek gebacht aan de Topsporthal Vlaanderen in Gent, waar vorige week de Nederlandse (zaterdag) en Belgische (zondag) indoorkampioenschappen werden afgewerkt en waar nu een indoor atletiek meeting door KAC Eendracht Aalst werd georganiseerd.
Even na 7 uur ’s ochtends reden we met het hele gezin weg uit Maassluis om ruim anderhalf uur later te arriveren bij een afzichtelijke betonnnen kolos, waarvan de ingang aan de zijkant was weggemoffeld.
Dankzij de grote toeloop op het (jeugd)evenement werd ons een speurtocht bespaard en konden we eenmaal ìn de hal, na enig verwarrend oponthoud bij de inschrijvingstafel, constateren dat de binnenkant qua schoonheid het spiegelbeeld is van de buitenkant: de 200 meter blauwe baan, licht hellend in de bochten, wordt geheel omringd door een tribune, waaronder de atleten zich voor kunnen bereiden op een inloopbaan, en heeft binnenin een achtbaans 60-meter tracé en locaties voor de technische nummers.
De atmosfeer bracht mij direct in de verleiding om de spikes onder te binden en wat in de rondte te gaan rennen, maar dat voorrecht was deze ochtend alleen de jeugd van 7 tot 12 jaar voorbehouden, die vanaf 9.30 uur bovendien mocht gaan sprinten, ver- en hoogspringen en kogelstoten.
AV Fortuna was, in een verder voornamelijk Belgisch deelnemersveld, vertegenwoordigd door een twintigtal pupillen waaronder Kristel als B-pupil. Direct langs de baan posteerde de Maassluise/Vlaardingse aanhang zich in een bocht met goed uitzicht op de activiteiten en het digitale scorebord.
Eerste onderdeel was de 60 meter sprint bij de ‘benjamins’ (7-8 jaar) waarbij Kristel in de vierde meisjesserie aan de start stond. Na een valse start beëindigde ze haar eerste 60 meter in 11,17 sec,waarmee ze in het midden van het totaalklassement terechtkwam. De topmeisjes in haar categorie liepen laag in de 9 seconden, gemiddeld toch bijna 24 km/uur.

Klaar voor de start?	Hou me vast	In voorbereiding	Fortuna publiek

Daarna zat er bijna 2 uur tot haar volgende nummer, de 1000 meter.
Genoeg afleiding echter; Jaap (C-pupil) en Loek (A2-pupil) wonnen hun 60-meter serie evenals Julia (A2-pupil) die met 9.04 op een haar na de snelste was in haar categorie.
Tamar liep op sokken haar eigen races aan de buitenkant van de baan, moest elk kwartier naar het toilet en klaagde over de luid knallende startschoten. Norah vermaakte het publiek met haar betoverende glimlach en met haar schrikreacties op de startschoten tijdens haar hazeslaapjes; liggend in haar buggy schoot ze dan een centimer omhoog, opende even verstoord haar ogen en sliep vervolgens verder.
In de eerste meisjesserie van de 1000 meter benjamins liep de winnares in een erg onregelmatig tempo naar een tijd van 3.53, waarna het in de tweede en laatste serie de beurt was aan Kristel.

Even wachten op de eerste serie	Daar gaan ze	Na 1 ronde aan de leiding

Vantevoren gingen we er van uit dat haar pr van 4.28 (outdoor) er wel aan zou gaan en dat alles onder de 4.15 meegenomen was.
De start verliep wat chaotisch en leidde tot enkele struikelpartijen gevolgd door een onverwachte actie van Kristel die na ruim 100 meter resoluut de kop nam. Na bijna 43 seconden passeerde ze het 200-meterpunt, een schema goed voor een tijd van net boven de 3.30.
Onbezonnen of niet, na 800 meter liep ze nog steeds aan de leiding, waarvan haar directe achtervolgsters in de laatste ronde dankbaar profiteerden. Met een laatste krachtsinspanning probeerde ze in de laatste meters tevergeefs haar derde plaats nog veilig te stellen maar de eindtijd van 3.59,42 was ver boven verwachting. Hoera!
In de daaropvolgende 1000-meters hadden Jaap en Loek de pech in een zwak bezette serie te zitten, die ze dus overtuigend wonnen (3.52 om 3.32).
’s Middags ging de meeting verder met de oudere jeugd en gingen wij goedgeluimd weer 180 kilometer in tegengestelde richting.
Gent gaat ons zeker terugzien!


Wollebrandcross
3 februari

Naar boven

Op zaterdag 3 februari was ik voor de derde achtereenvolgende keer deelnemer aan de Wollebrandcross op het terrein van de wielervereniging Westland Wil Vooruit.
De cross staat vooral in het teken van het goede doel en bestaat naast de hardlooponderdelen (jeugdcross, asfaltloop en crossen van 4+ en 8+ km) uit (Nordic) wandelen, mountainbiken en een spinningmarathon en bracht dit jaar het recordbedrag op van 213.000 euro.
In tegenstelling tot eerdere jaren was het deze keer machtig mooi weer met veel zon, weinig wind en een goed beloopbaar parcours.
Om 1 uur vertrok de jeugd tot 12 jaar voor een cross over 1500 meter.
Ook Kristel stond aan de start, enerzijds omdat het een mooie training voor haar was voor de regionale crosscompetitie van de B-pupillen (zaterdag 10 februari de finale in Vlaardingen), anderzijds omdat ze vorig jaar op de WOS de glijdende kinderen op de 'Glibberberg' had gezien en dat nu ook graag wilde uitproberen.
Liefst 400 kinderen, sommigen verkleed en velen kleurrijk uitgedost, gingen er luidruchtig en fanatiek vandoor om na een paar honderd meter te stuiten op genoemde, nat gespoten, heuvel.
De snelste kinderen (vnl met spikes) gingen zonder veel moeite omhoog maar de massa stagneerde in de modder en onderging de glibberpartij met veel plezier.
Kristel bleek zich aardig voor in het veld te hebben genesteld en bleef lange tijd in het spoor van Nienke de Jong (die van Maarten en Elvera, ook Olympus).
Tenslotte finishte ze keurig als vijfde meisje (ongeveer 15e overall) net binnen de 7 minuten.
Speaker Peter Fieret vestigde daarbij nog even de aandacht op dat 'kleine meisje van AV Fortuna', dat toch opmerkelijk snel binnen was.
De 'grote' crossen begonnen om 14.15 uur met vrijwel alle bekende Westlandse hardloopgezichten, muv de winnaars van vorig jaar, te weten Ramses Bekkenk (mountainbike eerst?!) en Marieke, de trotse neo-moeder van Valerie.
Nummer 2 van vorig jaar, Maurice van Veldhooven was de grote favoriet, die hooguit concurrentie te duchten mocht hebben van zijn ploeggenoot Morris Wols, ware het niet dat die voor aanvang al mededeelde dat de verhouding kroeg-bed-kasarbeid de afgelopen nacht/ochtend erg hardlooponvriendelijk was geweest en dat bovendien de vorm er nog niet was.
Winnaar dus bij voorbaat bekend...
Tot aan de glibberberg volgden een viertal 4-km-crossers het spoor van Maurice (waaronder Michael Groen!) maar eenmaal langs de plas was hij los met als eerste achtervolger Willem Lenting, die de korte cross (1 rondje) winnend afsloot.
Zelf dacht ik rustig gestart te zijn omdat ik na de hoestverkoudheid en antibioticakuur (10 dagen niet gelopen) niet verwachtte al een goede prestatie neer te kunnen zetten, maar desondanks liep ik na een kilometer of 2 als tweede in de lange cross, waarna eerst Morris en vervolgens nog in de eerste ronde ook Jan vd Meer, Eric Theunisse en Jelle Zwinkels me voorbij gingen.
De eerste doorkomst ging in precies 18 minuten, waarmee ik een volle minuut langzamer was dan vorig jaar: de marathon-conditie was er vandaag inderdaad nog niet :-( .
Het crossrondje van 4+ km is overigens erg afwisselend; behalve de glibberberg moet je onder een laag viaduct door, loop je ca 3 km door een drassig gedeelte rondom een plas, zitten in de slotkilometer een paar lastige heuvels en passeer je ook een geimproviseerde brug met brede houten treden.
Kwam dus na 2 rondes kapot als 8e over de finish in 35.50, ruim 2 minuten trager dan vorig jaar.
Jelle werd door een sterke tweede ronde derde achter de 2 Emmen.
Met deze cross is voor mij de voorbereiding op de Rotterdam-marathon van 15 april begonnen, die verder hopelijk ziektevrij gaat verlopen.
In de planning staan in ieder geval 3 dertig-kilometertrainingslopen, 2 halve marathons en minimaal 5 trainingen in de week.
Maandag en vrijdag worden vaste rustdagen en in het weekend wil ik soms 3x trainen. Zo ook gisteren met 's morgens 6x1 km (iets onder de 3.30) en 's middags 20 km in 4.05 min/km. Werd wel zwaar aan het eind.
Maar ja, een 2.35 komt je nu eenmaal niet aanwaaien !